| जगन्नाथ |
ГичийГичий.Батаа орондоо орон, гараа толгойныхаа ард тавин, үсээ самнах эхнэрээ ажиглаж байв. “Хөгшөөн...” “За одоохон, Баагий... Үсээ самнаадхья” гэж эхнэр нь хэлж, өтгөн хар үсээ хэд удаа самнан, орондоо оров. “Чи яасан халуун юмбэ” гэж эхнэр нь хэлж нөхрийхаа цээжийг нь үнсэн, толгойгоо мөрөндээр нь тавин, тайвширсан янзтай санаа алдан, нүдээ анив. Тэд хэсэг дуугуй хэвтэн, хүмүүсийн унтсаныг сонсож хэвтэв. Нимгэн хананы цаана том хүү нь сонсогдох төдий хурхирч байв. “Хүү чинь бөх- бөх гээд, бөөн бөхийн хорхой... Найзуудтайгаа ноцолдоод, баахан ядраад... Чамайг дууриасан бярандаа багтаж ядсан залуу гарахнээ” гэж Сарнай хэлж, нөхрийхөө эрхтэнг илэв. Батаа гэнэт амьсгаагаа түгжин, хөнжил дотроос унгах нь сонсогдов. “Хэхэ!” “Ингээд заваараад байдаг шдээ! Жаахан хүүхэд шиг балиартаад!” гээд Сарнай шивнэн, сулхан нөхрийгөө түлхэн, цээжиндээр нь зөөлхөн алгадав. “Хөе, нээрээ Тэмүкэ хичээлдээрээсээ баахан муу дүн авчирсан шдээ!” гэж Сарнай тэр дороо шивнэж эхлэв. “Тооны хичээлдээр л биздээ?” “Үгуй ээ, физик...” “Өөө, яадаг моньди бэ...“ гээд Батаа санаа алдан, “Ариука яаж байна?” гэж асуув. “Ариука нээрээ, хихи” Сарнай инээд алдав. “Ариука нэг баньдитай үерхэж байгаа шдээ. Туягийн том хүү... Яагаав” “Юун Туяа билээ?” “Яагаавдээ, Уранбаттай суусан!” “Өөө, Уранбатын хүү юмуу? Аав нь сайн залуу шдээ, хамт шигшээнд тоглож байсан. За, тэгээд тэрний хүүтэй үерхэж байгаа юмуу?” “Анхаан, харж байсан чинь манай охины цүнхийг нь барьцан, хүргэж өгч байсан. Харсан чинь яг л бид хоёр шиг... Би бүр үяраад. Тэр шар баньди нь цүнхийг барьцан, манай охин болхоор улаагаад л...” “Нээрээ, би чамайг байнга тэгж хүргэдэг байсан шдээ... Бид хоер чинь одоо ч гэсэн саак хос шдээ” “Чшш, чимээгүй л дээ” гэж Сарнай нөхрийхөө амыг даран, сонсож эхлэв. “Зааз, зүгээрдээ, унтацгаасан байгаа. За тэдээг юу гэнээ? Цүнхийг нь барьцан явж байсан гэвүү?” “Харин тиймээ... Чи санаж байна уу?” гэж хэлж, гэнэт нөхрөө тэврэн авч, чихэнд нь шивнэж эхлэв: “Би чамд хайртай, би чамайг жаахан охин байхдаа ч хайрлаж байсан... Чамайг ирэхийг цонхоор хараад л согсож байдаг билээ, зүрх амнаас гарчих гээд л... Одоо болхоор энд дугарчиж ч болохгуй, яасан ч хэцүү юмбдээ” “Ээжид чинь хэлээд л үзье л дээ, ямар залуу хүн байж үзээгүй биш... Ойлгох байлгуй дээ, эрх биш!” “Ээж тийм юм бодох байтугай, тийм юмыг мартсан байглуй дээ, тэгээд ч яаж ч хэлэх юмбэ?” “Байраа солье л гэж хэлэхгуй юу... Чи минь ийм чанга юм чинь, байраа солихгуй бол үнхээр болохгуй нь.” Хадам эх хананы цаана хурхирах сонсогдов. “Унтачихаж... За, алив.” .......... Хөлөрсөн Батаа, амьсгаагаа дарж ядан: “Би гадуур нь тавьсан, гадуур нь...” гэж шивнэн, хажуу тийшээ хэвтэв. Сарнай яаран, алчуурыг гудсан дор чихэв. Харанхуй байранд удалгуй нам гүм болж, цаг дугарах чимээ л сонсогдож байв. Хажуу өрөөнд хадам эх тэдний дууссаны дараа алнаасаа гараа гарган, хуруугаа долоов. “Май охин минь, салаавч! Байраа солино гэж түүхэнд байхгуй!” гэж тэр бодон, хажуу тийшээ харан хэвтэн, унтав. Төгсөв. 2006 оны 2 сарын 21 18:32 - 2007-05-22 - Сэтгэгдэл бичиховоошдээ, таалагдатал нь бичсэн бол! ойрдоо ингэж инээсэнгүй.
|
Тухай: ~Scientia potentia est~ Нvvр Хувийн мэдээлэл Архив Найзууд Uriankhan Art Шинэ бичлэгvvд - Инновацийн тухай - Хорионы гоо зүй - Гялс нэг бичлэг - Шинэчлэл - Зав гаргаж дуусгав - Дөрвөн хувьсагч - Кино ба комиксуудын тухай - Ойрын хугацаанд хийсэн ажил - Соёлын ба хүн төрөлхтний нүүдлийн тухай - Die Antwoord Найзууд - Friska - yuki - xvv - Blessing Tara - gereltuya - Хүслийнжигүүр - dadido - Алмас - arch_tseegii - arius - Zurai - dao - Garin - Бахархал - luna - Би зүгээр л бичмээр байна - Цагаан хараацай - american boy - amigo - BaD_woman - Bataa - Боролзой - Чойрын Хүү - EDUCATION - zaya - boldbaatar - Zaya - deizy - DESI - Egel_setgel - Энхмандах - erida - My All - eternalzul22 - undrahbayr - guumii4u - Лхагва - BoLoRmAa - amur - kiss_kiss - last_sopor - Тархи өрөмдөгч - mAzze - Ìÿãìàð - mizzind - bylzuuhai - Нарантунгалаг - Orgil - Pada - PoisonouS Angel - Monkey - pupa_inn - Shuvuukhai - tamerlan13 - tatah - Зэрэглээ - Золоо - Zuu - __tungalag - Solongo - Aagii - hairiin boroo |
